Anayasanın Kavramı
Anayasa Devletin özsel törel yapısı, ama bu yapı tüzel bir öz olduğu için, Ana Yasasıdır. Anayasa herkesin istenci değil, ussal genel İstençtir. Bir politik bütünün belirlenimleri olarak tüm değişebilir yasalar, daha özsel Ana Yasa ile uyumlu olmak zorunda olmaları anlamında, Anayasadan doğar, onun tarafından belirlenir. Bir Tözün İlinekleri gibidirler. Yasalar Anayasanın altında dururken, Anayasa Dünya-Tininin tarihsel gelişiminin saltık olarak tözsel Ereğine altgüdümlüdür. Pozitif Anayasalar ideal Anayasaya, tek bir İnsanlık Anayasasına doğru değişim süreçleridir. |
Yasa Kavramı
Yasa İstençtir, Tindir, Hakkın pozitif olarak ne düzeye dek geliştiğini, realitesinin idealitesine ne düzeye dek yaklaştığını gösterir. Yurttaşın kendi İstenci olduğu düzeye dek onun Özgürlüğüdür ve Özgürlüğünün ne ölçüde reelleştiğini gösterir. Yasa evrensel olduğu için, her İstenç için — hiç kuşkusuz tarihsel olarak kral, imparator, padişah için de — bağlayıcı olduğu için Yasadır. Bu evrensellik Yasada ussal olan yandır ki, Yasayı onu yapanın da bireysel istencinin üzerine yükseltir, onu evrensel bir Ödev kılar. Kendine verilen Yasa Özgürlüktür, çünkü Yasa insanın henüz moral ilkelliğine karşı Duyuncun edimselleşmiş yargısıdır. Bütün bir ön-modern dönemde Yasa henüz kendi istençlerinin bilincine yükselmemiş halklara onların egemenleri tarafından verilen İstenç, Özgürlük, Ussallıktır. İlkin modern dönemdedir ki Yasa gücünü ve dayanağını yalnızca egemenin İstencinde değil, ama özgür Yurttaşın İstencinde bulmaya başlar. Böylece Yasanın yükümlülüğü olarak Ödev Yurttaşın kendi istenci olduğu düzeye dek ona dışsal bir baskı değil, onun Hakkı, onun içerikli, belirli, somut ve böylece gerçek Özgürlüğü olur. Genel İstenç ussal İstençtir, ve bir özenç olmanın, bir kapris olmanın, Herkesin İstenci, çoğunluğun dayatması olmanın üzerindedir. Ussal İstenç Özgürlük ile bir olduğu, kendi Gelişimin gücü, güdüsü ve ereği olduğu düzeye dek, aynı zamanda pozitif Yasanın kendisinin Evrensel İnsan Hakları ile Bir olmasına doğru gelişmesinin güvencesidir.
Anayasanın Varlığı
Anayasa için yazılı olmak, bir kitap olarak bulunmak ikincil ve biçimseldir, çünkü Yasa ancak bilindiği, ancak insanların bilinçlerinde yazılı olduğu düzeye dek vardır ve Yasadır. Anayasa bir ulusun özsel Tini, onun İstencinin özsel belirlenimi, onun politik öz-bilincidir ve bu nedenledir ki Anayasa yazıya geçirilmeden önce ulusun öz-bilincinde, onun varoluş yollarında yazılmalıdır. Yazılı Anayasaları olmayan Devletlerin bile evrensel törel belirlenimleri, yazısız Anayasaları vardır. Ve yazılı Anayasalar bile bir tinin Ana Yasalarının tümünü kapsamlarına almayabilir ya da kimi noktalarda eksik olarak alabilir ya da sık sık onlarla çelişen belirlenimler de kapsayabilir. — Ulusların bilinci görüngünün ötesine, tarihlerinin, tinlerinin, eylemlerinin, varoluşlarının Gerçeğine ulaşmaz. Tüm bunların sonucu olan ve tüm bunlardan daha özsel olan şey pozitif Anayasanın kendisinin, tıpkı anlatımı olduğu bütün bir Törellik dünyası gibi, bir Oluş süreci olmasıdır ki, bunun Ereği negatif Anayasayı, henüz olmayan, henüz bir olgu olarak bulunmayan Doğal Hakkı ve böylece Türe idealini edimselleştirmektir. Devlet oluştadır. Tüm pozitif yasaları ile pozitif Anayasasına, ve tüm Anayasası ile Evrensel İnsan Haklarına uygun olma, Evrensel Anayasa olma sürecindedir.  |
|
|
| Avrupa Birliği özgürleşmenin kazanılan ereğidir, çünkü özgürlük insanlığı kültürel ayrımların ötesine ve üzerine, tek bir Yasaya, tek bir Anayasaya, tek bir Türeye, evrensel Türeye ve evrensel Hakka yükselten değişimin biricik olanağıdır. Onda çok-kültürlülük değişmeyen geleneğin, karakteri tutuculuk olan despotizmin, karakteri şiddet olan ideolojinin artıkları olarak postmodern komedyenlerin umutsuz savunusuna terkedilmiştir. Avrupa Birliği modern insanlığın gerçek egemenliğine, özgür İstencinin egemenliğine yürüyüşünde Dünya-Tininin ilk adımıdır. |
|
